Author name: admin

Nie przez przypadek ten post powstaje. Chciałabym zaprosić Was w nasze skromne progi. W miejsce gdzie każdy znajdzie coś dla siebie, w miejsce które mam nadzieję urzeknie Was tak samo mocno jak urzekło mnie kilka lat temu. Pierwszy rok razem. Rafał powiedział, że zabierze mnie po sezonie letnim na Półwyspie Helskim do siebie, czyli do Bałtowa. Prowadzi tam Szkołę Narciarsko-Snowboardową, na stoku “Szwajcaria Bałtowska”. Załamana pomyślałam co my będziemy robić na tej wsi. Ja dziewczyna z nad morza, w centralnej Polsce ? No nic nie jadę tam na zawsze, więc spakowałam torby i miałam nadzieję na fajnie spędzony czas. Jak się okazało nie spodziewałam się tego co tu zobaczyłam. Za Radomiem drogi robią się coraz węższe, coraz mniej miejscowości, coraz mniej domów. Jedzie się jednak przyjemnie bo bez samochodów, a drogi są w miarę dobre jak na nasz polski standard. Jedziemy przez straszne męciny, każda wioska to kilka domów przy głównej drodze. Zjeżdżamy przepięknym wąwozem, który przypomina góry Świętokrzyskie i wyjeżdżamy w Bałtowie. Nagle zamiast rozwalających się płotów, widzę chodniki przy których stoi hotel, bank, sklepy, a nawet restauracja. Jedziemy kawałek dalej i wjeżdżamy do Bałtowskiego Kompleksu Turystycznego w którym mieści się stok narciarski “Szwajcaria Bałtowska”, “Jura Park”, “Zwierzyniec Bałtowski”, “Wioska Świętego Mikołaja”, która na czas letni zamienia się w straszącą “Sabathówkę”, “Bałtowski Park Rozrywki, od tego roku Gościniec “Bałtowski Zapiecek”, czyli nasza duma i restauracja z prawdziwego zdarzenia  i wiele wiele innych atrakcji. Gdy tylko przejeżdżamy mostem nad rzeką Kamienną przy której stoi przepiękny stary młyn, dech zapiera mi w piersiach. Ta mała wioska, co miała być kilkoma domami przy drodze i kawałkiem górki na której leży śnieg, okazuje się przepięknym bajkowym miejscem. Bałtowskim Kompleksem Turystycznym, w którym wszędzie jest czysto, każdy kawałek ziemi na której on leży jest zadbany. Wszędzie widać drewniane domki, jedne z pamiątkami, drugie z jedzeniem i napojami, drewniane płoty, czyste chodniki, przystrzyżone drzewka. Nie ma tu plastikowych koszy na śmieci, byle jakich budek z hot-dogami. Wszędzie króluje drewno, kamień i natura. Szczęka opadła mi do ziemi. Jeżeli miałabym porównać to do jakiegokolwiek miejsca “górskiego” w okolicach trójmiasta, czyli do naszych Kaszubskich Szwajcarii – ośrodków narciarskich na pomorzu. To nie sięgają one “Szwajcarii Bałtowskiej” do pięt. Bałtów, który miał byc niczym, okazał się niesamowicie spójnym, pełnym atrakcji wielkim przedsięwzięciem. Ogromna infrastruktura, która gości tutaj wszystkich przyjezdnych, zadowoli nawet najbardziej wymagających. Ale zacznijmy od początku. Co mieści się w naszym Bałtowskim Kompleksie Turystycznym  i dlaczego właśnie tu zapraszam Was na ferie zimowe i wszystkie weekendy. 1. Stok: „Szwajcaria Bałtowska„, czyli główna atrakcja zimowego szaleństwa Jest to główna atrakcja zimowych wyjazdów do Bałtowa. Nasza Szwajcaria Bałtowska to nie tylko 2 wyciągi orczykowe, wyciąg krzesełkowy,  przy których mieści się 5 tras narciarskich oraz snowpark dla każdej freestajlowej głowy, to nie tylko wyrwirączka i ośla łączka dla najmłodszych. Dzisiaj, to jest już ogromny ośrodek narciarski, który oprócz tras i wyciągów narciarskich, zaopatrzy każdego narciarza w sprzęt z najwyższej półki, nakarmi dobrym jedzeniem, pozwoli ogrzać się i przenocować w drewnianych domkach przy stoku, w których ręcznie malowane ściany zaskoczą każdego i zaprosi do kolejnych atrakcji. Wypożyczalnia Mamy tu wypożyczalnie, która należy do sieci WinterGroup zrzeszającej najlepsze wypożyczalnie w Polsce. Znajdziecie w niej sprzęt dla każdego. Goszczą tu firmy takie jak Völkl, Elan, czy Burton. Buty, narty, kijki, kaski dla początkujących i zaawansowanych, narciarski sprzęt testowy z najwyższej półki, snowboardy dla każdej grupy wiekowej, nawet tej najmłodszej. To dzięki tej właśnie wypożyczalni Zosia miała już snowboard na nogach. Butki na rzepy, wiązania na jedną sprzączkę i lekka mała deska to idealne rozwiązanie dla najmłodszych. Trasy w „Szwajcarii Bałtowskiej” W Szwajcarii Bałtowskiej jest 5 tras, z czego każdy znajdzie coś dla siebie. Dla bardziej zaawansowanych mamy wyciąg krzesełkowy i ostrzejszą górkę ,gdzie kawałek czerwonej trasy biegnie tuż pod nim. Dla spragnionych wrażeń mamy snowpark, który postawiony został przez freestylowców dla freestylowców, tych małych i tych dużych, dlatego nie zabranie tu sportowych emocji. Mamy też delikatniejsze trasy dla tych mniej doświadczonych, które biegną nieopodal Wioski Świętego Mikołaja. No i oczywiście nie zabrakło u nas oślej łączki dla wszystkich którzy dopiero zaczynają swoją przygodę z nartami. Wszystkie trasy są ze sobą połączone, a karnet który kupicie w kasie obowiązuje na każdym wyciągu. Nasze górki położone są na wzgórzach na których mieści się Zwierzyniec Bałtowski, jest to kilkadziesiąt hektarów pełnych dzikich zwierząt. Dlatego u nas widoki są równie ciekawe jak w górach. Co prawda nie ma pnących się po chmury ośnieżonych szczytów, ale jadąc krzesełkiem możecie obserwować ogromne stada biegającej zwierzyny, danieli, jeleni, saren, czy szkockiego bydła. Z trasy biegnącej przy wyciągu orczykowym, kiedyś, można było zobaczyć nawet wielbłądy! I jak tu nie zabrać dzieci do takiego bajkowego miejsca!? 2. Szkółka narciarska „AMIGO-SKI” Rafał jest sprawcą tego zamieszania. Instruktorem jest od czasów studiów, a profesjonalistą, chyba od dziecka. To dzięki niemu nasza szkoła funkcjonuje w taki a nie inny sposób, to dzięki niemu główny nacisk kładziemy na profesjonalizm i bezpieczeństwo. Ale to też On jest ulubieńcem naszych podopiecznych. To on jest jej rozumem a ja od kilku lat jej sercem. Jako szkoła skupiamy się na ujednoliconym systemie szkolenia, tak aby nasi kursanci migrujący od jednego do drugiego instruktora mogli kontynuować dokładnie tam gdzie skończyli. Naszą kadrę kompletowaliśmy przez wiele lat. Każdy z naszych instruktorów ma wieloletnie doświadczenie, każdy z nich z takim samym zapałem i zaangażowaniem podchodzi do swoich kursantów. Każdy z nich też został przez nas i nasze wymogi zaakceptowany, dlatego z czystym sumieniem mogę polecić Wam jazdę z każdym z nich. Nasza kadra w większości jest stała, poza sezonowymi wyjątkami, dlatego atmosfera która jest wewnątrz szkółki przekłada się na jakość szkolenia i zaangażowanie. 3. Wioska Świętego Mikołaja Idąc kawałek po ośnieżonej stromej drodze, znajdziecie się tuż pod bramą za którą leży Wioska Świętego Mikołaja. To tam spotkacie Świętego Mikołaja i jego pomocników. Elfy, Panią Choinkę oraz bajkowe postacie, które nie tylko dadzą Wam duża dawkę niecodziennych zadań, ale i sprawią że świetnie spędzicie tam czas. Dla starszaków, wioska przygotowała przepyszną kawę i smakowite ciasta domowej roboty, które możecie spożyć w cieple kominka i zapachu świeżej choinki. To tam dzieją się magiczne rzeczy takie jak na przykład mielenie grzechów. Wioska to miejsce bajkowe dla małych i dużych. Wyświetl ten post na Instagramie Post udostępniony

Z dziećmi w górach, sama byłam już cztery razy. Nie będę pisała o moich wyprawach chronologicznie bo pierwszy wypad był prawie rok temu. Zacznę natomiast od tyłu, może kiedyś wracając do tego pierwszego razu, bo nie ma co ukrywać ten ostatni jest najświeższy i zaraz był najbardziej wymagający dla mnie. Ci co chcą usłyszeć że taki wypad jest prawie jak leśne SPA i można leżeć z nimi do góry brzuchem, od razu mogą zaprzestać czytania. Owszem można przez chwilę leżeć do góry brzuchem na kawałku kurtki na którejś z górskich Hal, ale przez większość czasu nosisz nadprogramowe kilogramy, podajesz pić jeść, śpiewasz, motywujesz żeby szły dalej i wymyślasz kolejne to zadania do czasu aż szczyt będzie w zasięgu Waszego wzroku. Ci, co natomiast bardziej realistycznie wyobrażają sobie wypad w góry z dwójką małych dzieci, ale czekają też na cudownego tego aspekty – mega więź, wspólny wysiłek i poświęcenie całej siebie dla dzieciaków, zapraszam do tekstu. Czy to w ogóle jest realne? Pierwsze słowa, jakie nasuwały się wszystkim kiedy usłyszeli mój kolejny z rzędu plan na góry z dziećmi, brzmiały zazwyczaj: “Ja bym się nie odważyła.”, ” Ja bym się bała”, “Ale jesteś odważna!” W końcu do odważnych świat należy i tutaj możemy być mniej lub bardziej odważni, ale strach? Zupełnie nie rozumiem strachu, poza tym że ugrzęźniemy gdzieś na skale, albo będziemy musieli nocować w lesie bez namiotu i jedzenia. Ale hej, na Rysy z nimi w zimę nie planowałam iść, a wszystkie wycieczki raczej kończmy przed zachodem słońca, wiec czego się bać. Przecież to są moje dzieci i pewnie, że może być ciężej lub łatwiej, bardziej wymagająco lub mniej, ale przez cały czas to są moje dzieci więc się NIE BOJĘ. Oczywiście mam rożne obawy przed każdym wyjazdem, typu czy obędzie się bez afery podczas podróży, albo czy Zosia nie odmówi i nie uda nam się zrealizować celu wyprawy. Ale to są błahostki, które lepiej lub gorzej jakoś ogarniemy. WSPÓLNIE, bo na takich wyjazdach robimy wszystko WSPÓLNIE. LOGISTYKA NAJTRUDNIEJSZA. Za pierwszym razem taki wypad może wydawać się ciężką pracą logistyczną, ale z każdym kolejnym wszystko będzie znacznie łatwiejsze. Moje sposoby na udaną podróż samochodem to przygotowanie na różne sytuacje. Co prawda zaczynałam od masy rzeczy, które nie do końca się sprawdziły, ale po kilku razach plecaki były znacznie mniej napakowane, za to bardziej przemyślanymi rzeczami. Plecak Zosi:  Zosia część plecaka zawsze pakuje sama. Wybiera sobie teraz ulubioną maskotkę, przytulankę, jakąś lale czy co ona sobie tam ostatnio wkręciła w tą małą głowę. Ja dopakowuję jej jakąś książeczkę (taką co mieści się do plecaka i wiem że ostatnio była HIT-em w domu), którą nie tylko może przeglądać sobie w aucie, ale też będziemy mogły czytać wieczorami na miejscu. Dorzucam piórnik z kredkami i długopisem i jakieś zestawy zabaw dla 4-latka, zagadki i rzeczy do rozwiązywania. Plecak Stasia: Tutaj jest bardziej monotonnie, jak na chłopaka przystało. Są autka takie które mają jakiś element ruchowy, wtedy młody umie się na nich dłużej skupić. Autko z przyciskiem który wydaje jakiś dźwięk też jest mile widziane. Podróż bez konia i innych zwierząt tez byłaby nieudana,dlatego jest tam więcej “pierdół” niż u Zośki. U Stasia w plecaku lądują też książki z twardymi stronami, tak aby łatwo mu się je oglądało i żeby zwyczajnie w świecie ich nie podarł, bo przecież cóż ciekawszego można robić nudząc się którąś z kolei godzinę w samochodzie? Kilka razy z rzędu włożyłam tez Play-Doh. Niesamowite ile czasu dziecko może wytrzymać w foteliku kulając, albo wkładając i wyciągając z pudełka kulkę ciastoliny. Minus playdoh jest taki że nie zawsze wiemy do końca gdzie on to na koniec upchnie, trzeba więc wziąć poprawkę że możemy znaleźć je przyklejone do różnych elementów samochodu. ( Ci co mają auta w skórze, są na wygranej pozycji !) Oprócz tego w podroży zawsze w plecaczkach mają małe woreczki ze smakołykami i bidony z wodą które wkładam do stojaków na picie z tyłu samochodu, bo prowadząc auto jest mi dużo łatwiej je im podać. Przygotowane smakołyki muszą być identyczne, bo przecież jeśli Stasiu wyciągnie banana, którego na przykład Zosia przez ostatnie 2 tygodnie nie ruszała, to ona też będzie na pewno chciała tego banana. Dlatego obowiązkowo w plecach dodatkowo lądują jakieś owoce, banan, jabłko, jakiś batonik (my często kupujemy te z LIDL-a Lupilu ekologiczne, albo HPBA energy bars), ostatnio zorbiłam małe pudełeczka z rodzynkami i suszonymi bananami takimi do pochrupania. Zdarza się, że dostaną “zdrowe lizaki” na momenty kryzysowe, albo żelki najbardziej lubimy te EKO z IKEI, na bazie soków owocowych, ale te rarytasy wolę trzymać z przodu na “kryzysowe chwile”, bo jak wylądują w plecakach to czasami nie uda nam się odjechać z parkingu a już lizaki są w buzi, albo małe rączki dzielnie próbują rozbroić szeleszczące papierki. Co robię z nimi w górach? Przełomowym wyjazdem był nasz wypad w Bieszczady. Lato, 2018 Zosia miała wtedy niecałe 3,5 roku. To był mój pierwszy wypad, bez Rafała, z nimi w góry. Dzień po dniu moje małe dziecko się rozkręcało. Chodziło dalej, dłużej z większą chęcią. Zdobywanie góry było dla niej równie ekscytujące jak dla mnie. Wciągnęła się i tak już nam zostało. Dopóki Stasiu nie chodził było łatwiej teraz ciężej jest jego załadować do nosidła, ale ostatnim razem dałam mu też już sporą część przejść samodzielnie. Robimy trudne i łatwe trasy. Jak jesteśmy na dłużej to często byczymy się któregoś dnia, idziemy na basen, jemy lody albo znajdujemy sobie inną atrakcję tak żeby nogi i te małe ciała odpoczęły. ZAKOPANE – Dzień po dniu. Kocham to miejsce, a najbardziej wtedy kiedy turustów jest tam jak na naparstek. Zresztą na szlakach w zimę szybko przerzedza się towarzystwo. Zimą nie każdy wejdzie wyżej niż Kalatówki, bo zwyczajne adidasy nie wystarczają. Na Kondratowej można zobaczyć już raczej tych na prawdę kochających góry, a najwięcej tam skitur-owców. Zresztą Hala Kondratowa i tamto schronisko to chyba moje ulubione miejsce w Tatrach. Dojechaliśmy w piątek wieczorem. Prognoza pokazywała piękne słońce tak na prawdę tylko w sobotę. Marzyłam więc o Kasprowym. O porządnym cały dniu tułaczki. Zazwyczaj taki coś zaplanowałabym na kolejne dni kiedy to mała

Dzisiaj zabiorę Cię na słoneczną wyspę na Morzu Śródziemnym, gdzie spędziłam dzieciństwo i gdzie co roku spędzamy długie wakacje całą rodzinką. Wychowałam się na Cyprze, na słonecznej wyspie Morza Śródziemnego. W wieku 12 lat wyprowadziłam się tam wraz z moimi rodzicami, którzy po dziś dzień tam mieszkają. Stąd pewnie też moje upodobania kulinarne, które są zupełnie nie polskie! Jednak odkąd wróciłam do Polski na stałe, co najmniej 2 razy w roku razem z moim mężem i dzieciakami odwiedzamy wyspę. A od czasu triathlonu wyjeżdżamy tam w celach treningowych.  Najpierw zabieraliśmy tam znajomych, a potem wspólnie z tymi samymi znajomymi stworzyliśmy wyjazdy dedykowane dla Was. Pracujemy też z innymi firmami jako lokalni przewodnicy.  JAK NAM MINĄŁ KRÓTKI, ALE INTENSYWNY CZAS NA CYPRZE ? Pierwszego roku zorganizowaliśmy 2 turnusy podczas, których przeszkoliliśmy ponad 40 osób które wspólnie z nami i chłopakami z Na Osi-kolarska przestrzeń przemierzali wyspę wzdłuż i w szerz.  Jaka była nasza rola ? Byliśmy przewodnikami, pomagaliśmy w organizacji czasu całej ekipie na miejscu, rysowaliśmy traski, opiekowaliśmy się grupami rowerowymi i dbaliśmy żeby każdemu było dobrze na mojej rodzinnej wyspie. Moim dodatkowym zadaniem było uwiecznienie tych pięknych chwil przez oko aparatu. Mam nadzieję, że poniższa relacja spodoba Wam się tak samo jak mi <3 Czy się udało? Mam nie tylko nadzieję, ale też poczucie że faktycznie tak było. Komentarze zarówno trenerów i dietetyka z Na Osi, oraz ich wszystkich zawodników, dają nam do zrozumienia, że to były na prawdę fajne 2 tygodnie. I jeszcze nie raz spotkamy się wspólnie na wyspie ! SEE YOU NEXT TIME ! <3 <3 <3 Chcesz żebyśmy pomogli tobie i twojej drużynie spędzić fantastycznie czas na słonecznej wyspie? Dlaczego warto pojechać z nami? Bo nikt nie przedstawi i nie pokaże Wam wyspy lepiej niż lokalni ludzie, a za takich się uważamy. Zaprosimy Was do najlepszych, nie-turystycznych restauracji, pokażemy trasy o których przeciętni turyści nawet nie usłyszą i zaopiekujemy się Wami jak nikt inny. Ponadto zrobie Wam fotki, które idealnie nadadzą się na zdjęcie profilowe! Napisz jakie są twoje potrzeby. Wycenimy indywidualnie naszą/moją pracę i wspólnie spędzimy fantastyczny czas! Ola.